Koszyk
Ulubione
Zaloguj
Szukaj
Niektórzy ludzie wyczuwają w sobie talent do malowania i rysunku, jednak w chwili podjęcia się namalowania czegokolwiek napotykają trudności z przedstawieniem swojego dzieła na tyle dobrze, aby poczuć się usatysfakcjonowanymi. Kwestia ta nie dotyczy małych dzieci, które nie zawracają sobie główek porównywaniem swoich dzieł do rysunków innych, ale przede wszystkim dorosłych, którzy ciągle starają się zadowolić otoczenie. Nawet wówczas, gdy omawiany rysunek ma być jedynie odskocznią od codzienności i miłym spędzeniem czasu, uważają, że są oceniani. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że dorosłości nie da się z nas wyplenić, przedstawiamy poniżej krótką odpowiedź na pytanie: jak zacząć rysować?
Podstawy, czyli jak zacząć rysować bez zastanawiania się nad kwestią talentu
Na początek należy zapamiętać, żeby pytania, jak zacząć rysować, nie łączyć z rysunkiem zbliżonym do profesjonalnego. Początek to zwykłe ołówki albo kredki, jeżeli się upieramy przy kolorze, a istotne jest jedynie przyzwyczajenie ręki do ołówka. Jest to ważne i wiedzą o tym wszyscy ci, którzy pisząc dużo na co dzień na klawiaturze, mają potem trudności z napisaniem krótkiego listu na papierze. Rysować więc trzeba dużo i na czymkolwiek, a gdy pragniemy przyglądać się swoim postępom, to najlepszy będzie duży i gruby brulion, w którym bez trudu będziemy mogli postępy monitorować.
Do rysowania początkowego konieczne są wspomniane ołówki, najlepiej o zróżnicowanej kresce, czyli zatemperowane na ostro i grubiej, brulion albo szkicownik, gumka oraz ewentualnie kredki. Początki szkicowania najlepiej zaś łączyć z prostymi kopiami czegokolwiek, byleby nie dotyczyło to konkretów. Jeżeli ktokolwiek chce rozpoczynać naukę rysowania od postaci ludzkich albo detali ludzkiej anatomii, to albo niech sobie z miejsca rysowanie daruje, albo przygotuje się na rozczarowania i trudności, z którymi ciężko będzie mu się pogodzić.
Ciągłe ćwiczenia ze stopniowaniem trudności
Pierwsze rysunki, które dalej będziemy nazywać szkicami, powinny być prostymi kopiami otoczenia. Mogą to być budynki, meble, zarysy drzew, czy nawet postaci, a skupiać się należy na zachowaniu proporcji. Dobrym ćwiczeniem jest naszkicowanie widoku za oknem, ponieważ oprócz proporcji uczymy się przy okazji zachowania perspektywy. Stopniowo zwiększamy ilości szczegółów do narysowania, nieustannie kładąc duży nacisk na zachowanie proporcji.
Nie wolno się zniechęcać, a rysunki nieudane należy odbierać jako ćwiczenie, nie zaś jako blamaż. Można swoimi rysunkami się chwalić, ale zalecamy przy tym ostrożność, ponieważ możemy napotkać u oceniającego wyraz twarzy, który może nam do gustu nie przypaść. Jednocześnie nie możemy bać się krytyki, ponieważ na początku możemy mieć trudności z rozpoznawaniem błędów, jakie popełniamy.
Jak zacząć rysować szczegóły i kiedy?
Rysowanie takich szczegółów, jak dłonie, oczy, czy ukształtowanie postaci w jakiejś pozie lub wyrazie i gestykulacji nie są ćwiczeniami dla początkujących. To są już kwestie zaawansowane, a zaczynanie od tego lekcji rysunku jest błędem. Przy zaawansowanej nauce rysunku można i należy posługiwać się fachową literaturą, np. dostępnymi w internecie dziełami Andrew Loomis'a.
