Koszyk
Ulubione
Zaloguj
Szukaj
Kojarzysz ten moment, kiedy siedzisz na lekcji, teoretycznie na niczym się nie skupiasz i bazgrolisz coś na okładce zeszytu? Albo siedzisz sam/sama w domu, nie mając nic ciekawego do zrobienia i z nudów rysujesz bliżej nieokreślone kształty na starej kartce z pamiętnika? Mnie więcej to chodzi w sztuce Zentangle. Nazwa wywodzi się od słowa "zen", oznaczającego medytację i "tangle", czyli "plątanina", "gmatwanina". Co wspólnego ma bałagan z harmonią medytacji? Jak się okazuje, dzięki tej sztuce, wiele. W skrócie chodzi o to, żeby wypełnić małą karteczkę, w założeniu kwadrat o długości boku 2 i pół cala, wzorkiem, składającym się z kropek, linii, fal i zakrętów. Kwadraciki nazwane zostały "tilies", czyli płytki, ponieważ na koniec można złożyć z nich niesamowitą, własną mozaikę. Podstawową zasadą jest to, że nie używa się gumki, chodzi o analogię do życia. Nie da się zmazać przeszłości. Dlatego często do Zentangle wykorzystuje się cienkopisy. Nie ma tu czegoś takiego jak błąd. Każdą krzywą, nieidealną z pozoru linię, można wykorzystać w taki sposób, by była najpiękniejszą częścią dzieła. Składając później całą mozaikę w całość zauważysz, że to właśnie w niedoskonałościach drzemie prawdziwe piękno.
Jak zacząć?
To proste. Tak jak radzą twórcy tej techniki, Rick Roberts i Maria Thomas, od przyłożenia długopisu do kartki. Później musisz już tylko wyrażać siebie. W tej technice chodzi o to, żeby się zrelaksować, nie musisz więc zbyt mocno myśleć nad tym, co tworzysz. Jeśli jedna linia w jakiś sposób zgrywa się z drugą, dlaczego tego nie wykorzystać? Możesz to robić rozmawiając przez telefon, oglądając film, czy leżąc bez celu na kanapie. Kreatywność jest lekiem na załamanie, depresję czy brak chęci do życia. Dlatego tak wielu artystów twierdzi, że najlepsze utwory stworzyli w najgorszym etapie istnienia.
Jak rysować?
Teoretycznie chodzi o to, by wyrazić siebie za pomocą linii, kresek, krzywych. Mają być one pełne, niepoprawiane, stworzone za pomocą jednego pociągnięcia. Mają ukazywać jakiś kształt, ale nawet Ty nie musisz do końca wiedzieć co to jest. Jeśli nie wyjdzie tak, jak miałeś/miałaś w planach, to trudno, takie jest nasze życie. Bo to jest Twoje prawdziwe ja. A jak dobrze znasz siebie? No właśnie. Należy jednak skupić się na tym, by wzorki były powtarzalne. Żeby miały tą logiczną spójność, żeby całość była jednolita. Najlepiej więc rysować wszystko, cały rysunek, nie odrywając się od niego.
Podsumowanie
Szczerze mówiąc, przed napisaniem tego bloga też nie wiedziałem o tej technice. Ale wkręciłem się. W stosunkowo łatwy sposób można stworzyć coś, czego się od siebie nie spodziewało, a to podbudowuje ego
