Jak pomóc dziecku w nauce?

Celem każdego odpowiedzialnego rodzica i opiekuna jest wspieranie swojego dziecka. Wsparcie to powinno się skupiać na dwóch filarach – wsparciu emocjonalnym oraz bezpośrednim wspieraniu nauki dziecka. W pierwszych latach życia pomagamy dziecku poznawać otoczenie, uczymy właściwych zachowań, wkrótce jednak dziecko idzie do przedszkola czy szkoły i rozpoczyna się okres wspierania w obowiązkach edukacyjnych. Dla części rodziców jest to okazja do przypomnienia sobie czego sami się uczyli za młodu, dla części jest to po prostu przykry obowiązek szczególnie jeśli sami niewiele już pamiętają ze swoich szkolnych lat. Skoro jednak dla nas konieczność sprawdzenia pracy domowej (a często też znacznej pomocy w jej zrobieniu) stanowi pewne wyzwanie, to tym bardziej stanowi ona wyzwanie dla dziecka. Zatem jak pomóc dziecku w nauce?

Niezbędna jest dobra komunikacja i wzajemne zaufanie.

Zanim przejdziemy do konkretnych technik wspomagających, podkreślić należy coś, co będzie kluczowe nie tylko na etapie nauki, ale też w całym przyszłym życiu dziecka. Mimo że nasz świat i świat dziecka znacznie się różnią (biorąc pod uwagę choćby nieuniknioną barierę wieku) to dbajmy o to, aby te światy nie były rozdzielone. Wzajemne zaufanie sprawi, że dziecko nie będzie ukrywało swoich szkolnych kłopotów i podzieli się nimi z nami. W zamian będzie mogło cieszyć się mniejszą kontrolą z naszej strony, bo przecież zaufanie będzie obustronne. Oprócz relacji rodzic-dziecko, kluczowe relacje występują pomiędzy naszym dzieckiem a innymi dziećmi (tu, jak wspominaliśmy na początku możemy je wspierać emocjonalnie), a równie ważne są relacje z wychowawcą i nauczycielami. Mimo, że dla wielu rodziców popularna „wywiadówka” to niepotrzebny obowiązek, to starajmy się jednak w nich uczestniczyć i nie wstydzić się porozmawiać z wychowawcą klasy na temat naszego potomka. Nauczyciel, jako osoba z zewnątrz jest czasem w stanie lepiej wyłapać w czym nasze dziecko może potrzebować pomocy i jak jej udzielić.

Jak wesprzeć codzienną naukę?

Dziecko może poczuć się przytłoczone liczbą stron materiału z jakim musi się zapoznać, aby przygotować się do lekcji. Pamiętamy zapewne z okresu naszej nauki, gdy podkreślaliśmy kolorowym markerem najważniejsze fragmenty tekstu, aby to na nich skupić naszą pamięć i koncentrację. I ta technika jak najbardziej się sprawdza, dlatego możemy zaproponować ją naszemu dziecku, przypominając mu jednocześnie, że oprócz zaznaczonych fragmentów powinien choć pobieżnie spróbować przyswoić pozostałe fragmenty. Często zdarza się też, że potrzebne fragmenty wiedzy znajdują się na różnych stronach w różnych książkach, a dziecko niepotrzebnie traci czas, by za każdym razem je odnaleźć. Tu świetnie się sprawdzą różnokolorowe zakładki indeksujące. W odróżnieniu od zwykłych zakładek nie wylatują z książek, a jednocześnie można na nich coś napisać i łatwo usunąć bez uszkodzenia kartek.

Jeśli dziecko uczy się akurat języka obcego to warto skorzystać z kartek samoprzylepnych większego rozmiaru i przyklejać je na różnych meblach i przedmiotach jakie mamy w domu, zapisując wcześniej na karteczce nazwę danej rzeczy w języku obcym. Stały kontakt z takimi karteczkami podczas codziennego poruszania się po mieszkaniu sprawi, że dziecko samoczynnie zacznie zapamiętywać ich zawartość.

Na koniec, zapewnijmy też dziecku możliwość robienia luźnych notatek. Często chce ono zapisać jakieś interesujące go w danej chwili rzeczy, a nie chcąc robić tego w szkolnych zeszytach czasem nie robi tego wcale. Tym samym ograniczamy jego kreatywność – a niektóre zapomniane pomysły mogły przecież mieć naprawdę dużą wartość. Dlatego upewnijmy się, że dziecko będzie miało np. klasyczne bloczki i notesiki samoprzylepne w różnych rozmiarach. Wkrótce powinniśmy zaobserwować pozytywne efekty naszych działań w postaci chętniej i lepiej uczącego się dziecka.

Podsumowanie

Powyższy tekst porusza oczywiście jedynie podstawowe tematy w kwestii pomocy dziecku w nauce. Jeśli chcemy skorzystać z tych rad i twórczo je rozwijać to pamiętajmy o dwóch rzeczach. Po pierwsze – zdrowa i uczciwa relacja z dzieckiem. Po drugie – właściwe techniki wspomagania jego nauki. Istotne jest również, aby nie odrabiać zadań domowych za dziecko, ponieważ wtedy maluch nie uczy się i może mieć jeszcze większe problemy w kolejnych latach w szkole czy na studiach.